Η διαμόρφωση του οδικού δικτύου ταχείας κυκλοφορίας στην Ουγγαρία ήταν μια μακρά και σύνθετη διαδικασία που διήρκεσε πάνω από έξι δεκαετίες. Αν θεωρήσουμε ως σημείο εκκίνησης το άνοιγμα του πρώτου τμήματος αυτοκινητόδρομου, τότε η ανάπτυξη και η επέκταση του δικτύου ακολουθεί μια ιστορική καμπύλη 60 ετών. Αναμφίβολα, τέτοιες μεγάλης κλίμακας αναπτύξεις υποδομών απαιτούσαν εξονυχιστικό σχεδιασμό που αποτελούσε τη βάση της μεταγενέστερης υλοποίησης.
Το σχέδιο του 1961 που προέβλεπε ένα ακτινωτό δίκτυο ταχείας κυκλοφορίας με κέντρο τη Βουδαπέστη είχε προηγηθεί από ένα άλλο, πολύ πιο πρώιμο, σχέδιο του 1941. Ο Δρ. vitéz Vásárhelyi Boldizsár, μηχανικός και οικονομολόγος, είχε τότε διατυπώσει στο χαρτί το έργο με τίτλο «Οι τεχνικές απαιτήσεις για τις ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΟΔΟΥΣ και το πρόγραμμα διαμόρφωσης των ουγγρικών οδών μηχανών», στο οποίο παρουσίασε επίσης την ιδέα της περιμετρικής οδού που παρακάμπτει την Βουδαπέστη. Ωστόσο, στα σχέδια του Vásárhelyi, κεντρικό ρόλο κατείχε η παράκαμψη της Βουδαπέστης, αλλά και η επίλυση των εσωτερικών κυκλοφοριακών προβλημάτων της πρωτεύουσας, κάτι που διαφέρει από την εστίαση των σχεδίων του 1961.
Η ανάπτυξη των οδών ταχείας κυκλοφορίας στην Ουγγαρία ξεκίνησε γρήγορα, καθώς ήδη το 1942 δημιουργήθηκε ο δρόμος ταχείας κυκλοφορίας προς το αεροδρόμιο Ferihegy, που αν και δεν ήταν αυτοκινητόδρομος, κατασκευάστηκε χωρίς διασταυρώσεις και αποτέλεσε προκαταρκτική μελέτη για τις μελλοντικές κατασκευές αυτοκινητοδρόμων. Η συνεισφορά του Vásárhelyi Boldizsár σε αυτό το έργο ήταν επίσης σημαντική. Το δίκτυο ταχείας κυκλοφορίας που ονειρεύτηκε ο Vásárhelyi, το οποίο αποτελείται από περίπου 1.770 χιλιόμετρα διαδρομών, προέβλεψε σε πολλά σημεία το σύγχρονο ουγγρικό δίκτυο ταχείας κυκλοφορίας. Η συλληφθείσα πλήρης περιμετρική ιδέα του 1941 – η οποία θα παρακάμπτει πλήρως την Βουδαπέστη – ακόμη και σήμερα δεν έχει πραγματοποιηθεί πλήρως, δεδομένου ότι η οδός Μ0 δεν είναι πλήρης σήμερα. Οι ιδέες του Δρ. vitéz Vásárhelyi Boldizsár και οι σύγχρονες αναπτύξεις έχουν πολλές ομοιότητες, κάτι που υποδηλώνει ότι το όραμα που διατύπωσε μπορεί να χρησίμευσε ως μια προοπτική βάση για τον καθορισμό των μελλοντικών κατευθύνσεων ανάπτυξης των υποδομών στις επόμενες δεκαετίες.
Τα σχέδια και η εργασία του μας επιτρέπουν να δούμε ένα μέλλον, στοιχεία του οποίου μορφοποιήθηκαν μόνο μετά από πολύ καιρό, επιβεβαιώνοντας την ανθεκτικότητα της οπτικής του εξαίρετου ειδικού.
