Przejścia dla zwierząt, znane również jako ekodukty, odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu bezpieczeństwa zwierzętom i kierowcom na całym świecie. Te konstrukcje pomagają zmniejszyć liczbę wypadków z udziałem dzikiej fauny, a jednocześnie przyczyniają się do utrzymania naturalnych siedlisk zwierząt. Historia ekoduktów sięga roku 1950, kiedy to pierwszy most został zbudowany we Francji.
Od tego czasu te mosty i inne podobne struktury, takie jak przejścia dla zwierząt, systemy odwadniające czy tunele, stały się coraz bardziej powszechne na całym świecie. Szczególnie rozpowszechniły się w Europie, gdzie na przykład w Holandii znajduje się najdłuższy ekodukt na świecie. W Ameryce Północnej również istnieje wiele podobnych inicjatyw, w tym kilkadziesiąt przejść w Parku Narodowym Banff w Kanadzie. Interesujące przykłady zawarte w artykule obejmują norweski projekt autostrady dla pszczół, który oferuje pszczołom bezpieczne miejsca do gniazdowania i pożywienia. Na Wyspie Bożego Narodzenia w Australii plastikowe przejścia i okresowe zamknięcia dróg wspierają bezpieczną migrację czerwonych krabów. W Massachusetts ochronę salamandry wspierają małe tunele, przez które zwierzęta mogą bezpiecznie przejść przez drogi. Skuteczność ekoduktów nie tylko wykazuje się w zapobieganiu wypadkom, ale także w utrzymywaniu równowagi ekologicznej.
Na przykład w stanie Kolorado liczba wypadków z udziałem dzikich zwierząt zmniejszyła się o 87%, co dowodzi skuteczności takich mostów. Tworzenie takich rozwiązań wymaga jednak dokładnego planowania i szeroko zakrojonej współpracy. Artykuł wskazuje na Nową Zelandię jako szczególny przykład, gdzie wolontariusze zbudowali podziemny tunel dla małych pingwinów niebieskich, pomagając im bezpiecznie przejść przez ruchliwe drogi. Podsumowując, ekodukty i podobne rozwiązania ochrony przyrody są niezwykle ważne dla promowania harmonijnego współistnienia zwierząt i ludzi, a artykuł przedstawia wspaniałe przykłady ich skuteczności z różnych krajów.
